Jeszcze kilkanaście lat temu do przyklejania glazury stosowano niemal wyłącznie zaprawy cementowe. Klasyczna technologia odeszła w niepamięć wraz z pojawieniem się znacznie wygodniejszych w użyciu zapraw klejowych. W swoim składzie zawierają one poza piaskiem, wodą i cementem szereg substancji poprawiających ich właściwości plastyczne i wypełniające. Tym samym są na ogół wygodniejsze do stosowania. Tego typu zaprawy zwykło się dzielić ze względu na ich grubość warstwy. Zaprawa klejowa cienkowarstwowa mierzy zwykle zaledwie 5 mm grubości i może być stosowana wszędzie tam, gdzie podłoże jest równe. Zaprawy średnio i grubowarstwowe nie wymagają idealnie płaskiej powierzchni z racji tego, że same wyrównują podłoże. Ich grubość wynosi najczęściej do 20 mm. Ponadto wśród zapraw klejowych wyróżnić można zwykłe i elastyczne. Te pierwsze mają zastosowanie do przyklejania glazury na typowych podłożach jak tynk czy beton. Zaprawy elastyczne sprawdzają się wszędzie tam, gdzie płytki mogą być wystawione na częste zmiany temperatury lub w miejscach o niestabilnym podłożu. Zaprawy klejowe mogą występować w postaci proszku do zmieszania z wodą lub elastycznej masy.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz